“Om het jaar gaan wij, stichting Handen voor Tanden-Nepal, naar dit land om twee weken training te geven aan plaatselijke gezondheidswerkers. Die werken op eerste hulpposten in afgelegen gebieden. Onder primitieve omstandigheden verlenen zij hulp op alle medische gebieden. Qua tandheelkunde hebben zij nauwelijks tot geen kennis, terwijl er heel wat mensen zijn met klachten aan hun gebit. We beginnen een dag daarom eerst met een les, waarna we dan gezamenlijk de patiënten gaan behandelen. Dit komt vaak neer op extraheren. Maar ook kennisoverdracht speelt een belangrijke rol: wat zie je in de mond, wat kun je doen en wat beter niet?
Daarnaast gaan de mondhygiënisten hun het preventieverhaal bijbrengen alsook het grof schoonmaken van het gebit met scalers. Ook organiseren wij enkele ’teacher days’, waarop we onderwijzers en eventueel ouders het belang van poetsen uitleggen volgens het ‘Fit for School’-programma. Na afloop van deze trainingsweken wij geven we ze mobiele tandartsstoelen en instrumentarium mee terug naar hun eerste hulppost.
De weken zijn intensief, maar zo bijzonder, iedere keer weer. Het is zeker geen straf om naar zo’n prachtig land te gaan en samen het doel te hebben iets achter te laten. Het liefst koppel ik er na deze weken nog een mooie trekking aan vast; alles even laten bezinken in je hoofd, genietend van de natuur en cultuur om thuis weer helemaal gereset aan de slag te kunnen gaan. Onze stichting bestaat nu 13 jaar en ik hoop nog vele jaren dit verrijkende werk daar te kunnen blijven doen.”
Geertje van den Aardweg (56), Haarlem