NEPAL RUN 2024
Waar zouden we zijn vandaag de dag zonder mobieltje? Daar waar wij allen dikwijls het mobieltje vervloeken, omdat een normaal gesprek niet meer mogelijk is en Jan en alleman zit maar naar dat scherm te turen. Nu kwam het goed van pas, want waar in hemelsnaam is het Rosarium in het Noorderpark te Amsterdam Noord. Zelfs de ‘buurman’ van de uitspanning ernaast in het Noorderpark moest het antwoord schuldig blijven. En wij zelf? Ja, we zien er één in het Vondelpark, in het Amstelpark ook, maar niet in het Noorderpark. Maar dan brengt dus dat mobieltje de helpende hand en werd er driftig gebeld, ge-appt en locaties verzonden van waar het dan wél was!
En toen was eenieder daar waar die wezen moest en kon men eens gaan genieten van het Rosarium hier alleen al, een prachtig plein met een kooiconstructie overspanning waar vanaf het voorjaar en de hele zomer lang de diverse klimrozen welig tieren. Nu herfst en waren alle rozen kort gesnoeid, maar maakte de plek niet minder mooi. Toch zeker eens in de zomer terug, dat dan wel en het fijne is daarbij dat de locatie nu bekend is.
We konden weer oude vertrouwde gezichten begroeten, maar ook nieuwe en dat maakt het ieder jaar weer leuk. Ik ben even de tel kwijt, maar het zou me niets verbazen als dit al de 11e of 12e Nepal Run was (zal ik nog eens goed gaan uitzoeken). Deze en de vorige editie in Mokum, daar onze kinderen de organisatie op zich hebben genomen. En dat is mooi en ook anders dan iedere keer de duinen, want je komt nu op plekken waar je nog nooit eerder bent geweest. En dit keer eigenlijk al wandelend of rennend helemaal niet het idee dat je in het grote Amsterdam was.
We slingerden het fraaie park uit, met zowaar een lekker zonnetje, dat was vorig jaar wel anders met een en al regen. En draaiden uit het park linksaf langs het kanaal. Een fraai stukje Amsterdam Noord viel ons deel. Met op de achtergrond de ene hoogbouw na de ander verrezen of in aanbouw, maar aan de dijk zelf pittoreske dijkhuisjes en zowaar een molen, die ook nog eens open was. Hier rook bij de wandelaars Frank zijn kans schoon op de overwinning en liep met vrouw en hond zonder te stoppen door. De molen genaamd Krijtmolen d’Admiraal brouwt bier en dat kun je terplekke even bekijken. En dus liep menigeen even binnen voor een praatje en een kijkje. Verder wandelend zag ik de eerste vijf kilometer hollers alweer op hun terugweg ons passeren.
Bij het keerpunt overzagen we de weilanden tot aan Landsmeer toe en begaven wij ons na een korte stop weer op de terugweg. In de rug nu gepasseerd worden door de tien kilometer renners. En zo druppelde eenieder binnen op eigen tempo en was het wachten op de laatsten alvorens we konden overgaan tot de prijsuitreiking. Dit bleek een beetje uitgedraaid op een familie onderonsje van de Groeneveldjes, met schoonvader Frank winnaar bij de wandelaars, ome Paul op de vijf kilometer en onze eigen Dirk op de 10! We kunnen de namen op de wisselkiezen weer bijzetten en dan kunnen de genoemde drie er een jaar verlekkerd naar staren thuis.
We willen iedereen heel erg hartelijk bedanken voor jullie aanwezigheid en voor jullie gulle donaties. Maar ook zij die helaas er niet bij konden zijn en dat waren er best veel achteraf gezien, willen we bedanken voor hun donaties. Dat geeft ons altijd een mooi en fijn gevoel de betrokkenheid van zovelen. De teller van alle donaties bij elkaar staat momenteel al op €2.750 en dat is echt een applaus waard. Met verleden jaar, wat een recordjaar was met > €4.000 is Amsterdam een goede plek voor de Nepal Run, met volgende editie dan wel een betere plaatsaanduiding! En zo trok eenieder weer uit het park met appels, mandarijnen en/of bananen, waarvoor we ook AH Heemstede nog hartelijk willen bedanken. Toch ook ieder jaar weer paraat!